کرار صید بزرگ بود، این یک واقعیت در فصل نقل و انتقالات به شمار می رفت. جاسم کرار شاید بهترین بازیکن فصل قبل لیگ از دید فنی بود و البته که او هم مثل بسیاری از آنها که از نظر فنی فوق العاده هستند دچار حاشیه هایی هم بود و شاید بیشتر از دیگران حتی!

به گزارش خبرگزاری ایپنا ، قصه کرار و دعوای او با جباری و ماجرای قسم جباری کاپیتان این روزهای استقلال را حتما شنیده اید اما امروز شرایط تا حدودی فرق کرده است.

جاسم کرار در جلسه با فتح الله زاده اعلام کرد که از نجف به تهران آمده تا روی مجتبی جباری را ببوسد و از دلش درآورد! در این راستا فتح الله زاده هم نظرش را عوض کرده و قصد جانشینی کرار با با پولادی را تقریبا منتفی کرده و در تلاش است که کرار را با تیمش هم دل کند و از این بازیکن صرفنظر نکند! شاید کار ساده تر تعویض پولادی با کرار بود که به این شکل صورت مسأله پاک می شد اما به راستی آیا این پاک کردن صورت مسأله درست ترین کار هم بود؟

معلوم نیست که کدخدامنشی فتح الله زاده در کدورت پیش آمده بین کرار و ۲ یا ۳ بازیکن استقلال به کجا می رسد؟ مشخص نیست که نهایتا چه اتفاقی رخ می دهد؟ اما این را می دانیم که استقلال اگر همدل باشد موفق می شود در غیر اینصورت با مصدومها و محرومهای کنونی شاید حتی یکی از این ۲ جام در دسترس را هم به چنگ نیاورد چه با کرار و چه بی کرار!

در این راه یک مانع شرعی وجود دارد و آن قسمی بود که جباری خورده بود که حتی یک دقیقه هم با کرار حاضر نیست که در استقلال بماند.

در این رابطه از مسئولان باشگاه پرس و جو کردیم.

حجت الاسلام مالک روحانی حاضر در روابط عمومی باشگاه در این رابطه می گوید: قسمی که به هنگام خشم به زبان جاری شود از نظر دین اسلام لازم الاجرا نیست.

این شاید مهمترین نکته ای باشد که به کار جباری این بازیکن محبوب استقلال بیاید.

پرسش این است که آیا استقلال می تواند کرار را دوباره در ترکیب فکس خود ببیند؟

با توجه به مصدومیت آندو تیموریان و احتمال دوری چند هفته ای وی از دیدارهای استقلال حالا ماندن کرار در استقلال با اهمیت تر از گذشته شده و به میدان فرستادن او برای پر کردن خلأ آندو بیشتر به چشم می آید.

فتح الله زاده، پورحیدری و مظلومی به زعم نگارنده مسیر درستی را در پیش گرفته اند چرا که بدون همدلی در یک تیم حتی اگر بهترین بازیکنان دنیا را هم که داشته باشی نتیجه نمی گیری و حالا آنها سعی در ایجاد همدلی دارند.

اینکه موفق بشوند یا نه بحث دیگری است اما در دنیای صنعتی امروز فوتبال هیچ باشگاهی سرمایه اش را که به سختی آن را بدست آورده دور نمی اندازد و به هر شکل سعی می کند که آن را حفظ کند.

استقلال دیدارهای بسیار فشرده تری از رقبایش دارد و حفظ تمامی نیروهایش یک الزام است چرا که مصدومیت، محرومیت و خستگی های مختلفی طی ماههای آتی برای این تیم که در ۳ جبهه (مسابقات حذفی، مسابقات لیگ، مسابقات play off و مسابقات لیگ قهرمانان آسیا) می جنگد سراغ بازیکنان این تیم خواهد آمد کما اینکه همین امروز هم شرایط برای آبیها چندان مساعد نیست و تعداد مصدومان این تیم رو به افزایش است تا جایی که پیدا کردن یک سیستم و ۱۱ نفر موثر برای رویارویی با نزدیکترین رقیب یعنی سپاهان مشکل شده است.

شاید اگر کرار و جباری آن نمی کردند که در بازی با سایپا مهر انجامش دادند امروز شرایط بهتری برای استقلال وجود داشت. به هر حال نیم فصل دوم برای استقلال شوخی بردار نیست. به عنوان مثال در بهمن ماه این تیم منهای لیگ(!) فینال جام حذفی و در “play off” آسیایی را پیش چشم خود می بیند که این مسأله کار را برای این تیم بسیار سخت می کند.

همین حالا هم کرار می تواند وزنه سنگینی برای  استقلال در مرکز خالی شده این تیم باشد، باید دید کار به کجا می کشد؟