ایمان مبعلی، هافبک دوست داشتنی با کیفیت و محترمی که نزدیک به ۱۵ سال در سطح اول فوتبال ایران نقش آفرینی کرد از فوتبال خداحافظی کرد.
به گزارش خبرگزاری ورزش ایران(ایپنا)، اولین باری که اسم و فامیل ایمان مبعلی با این ترکیب خوش آهنگ و کمتر شنیده شده را در ذهن سپردیم، یک روز زمستانی بود که او به عنوان هافبک قرمز و زردپوش تیم فولاد توپی را از قلب دفاع تصاحب کرد و پس زمینه طی مسیری ۶۰-۷۰ متری آن را وارد دروازه سرخپوشان کرد؛ گلی که نوید یک بازیکن تازه رادر فوتبال ایران می‌داد.
ایمان مبعلی سپس به عنوان ستاره تیم جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا در تهران بیشتر درخشید و از آن به بعد بیشتر نامش را شنیدیم؛ در دعوتهای گاه و بیگاه بلاژویچ به تیم ملی، در حضورش در تیم بوسان به عنوان یک هافبک اصلی و بعد به عنوان یک ملی پوش که البته کمتر فرصت بازی مداوم و فیکس به او می‌رسید.
مبعلی در عرصه باشگاهی هم درخشان بود. او پایه گذار قهرمانی تاریخی تیم فولاد در فصل ۸۲-۸۳ لیگ ایران است و به از با حضور در فوتبال امارات تیم الشباب را قهرمان این کشور کرده است.
او از اولین بازیکنانی است که در فوتبال ایران به لقب مهندس مفتخر شده. لقبی که ناظر به کیفیت خاص فوتبال اوست. ایمان مبعلی بازیکنی برای طراحی حملات تیم، ارسال ضربات کاشته و گلزنی با شوت های از راه دور بوده است. کاری که در آن تبحر ویژه ای داشت و اگر فیلمی از گلهای او و پاسهایش تدوین بشود قطعا دیدنی و تماشایی خواهد بود.
او همچنین از اخلاق و رفتار ویژه ای بهره می‌برد که او را محبوب طرفداران استقلال و پرسپولیس کرده است. به جز این همه جنوبی ها این پسر خوش نقش ایذه را دوست دارند.
ایمان که مثل خیلی دیگر از جنوبی ها استقلال را برای ادامه فوتبالش انتخاب کرد و در دو مقطع مختلف به عضویت این تیم درآمد. اگرچه که رفت و آمدهایش و مصدومیتی که گریبان گیرش شد، مانع از  این شد که او در پیراهن آبی درخشش بیشتری داشته باشد اما دیروز در دیدار فولاد و استقلال، از دنیای بازیگری خداحافظی کرد. کاری که قبلا آن را انجام داده اما دیروز در یک بازی پرتماشاگر و در مقابل تیم دیگر مورد علاقه اش آن را رسمی کرد.