به گزارش خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا )، طرح پژوهشی خاتمه‌یافته توسط محمدحسین قربانی «مجری طرح و عضو هیأت علمی پژوهشگاه» با عنوان «ارائه الگوی بهره­‌برداری بهینه از سرمایه انسانی دانشی و مشاغل دانش‌­بنیان با رویکرد توسعه کسب و کارهای ورزشی در استان تهران» به عنوان طرح برگزیده این استان، انتخاب و معرفی شد.
بر همین اساس، در طی جلسه اخیر شورای پژوهشی اداره کل با حضور علی جوادی «رئیس اداره»، فریبا محمدی «سرپرست پژوهشگاه»، امیرحسین واعظی «رئیس مرکز مطالعات و پژوهش‌های راهبردی وزارت ورزش و جوانان»، حسن کلاشلو «معاون مرکز»، معاونان اداره کل و اعضای شورا، از زحمات قربانی در اجرای این طرح، تقدیر و قدردانی شد.
لازم به ذکر است، این طرح در سال ۱۴۰۲ انجام و در آن، تعداد ۶۲ شغل دانش‌­بنیان ورزشی در استان تهران مورد شناسایی قرار گرفته و این مشاغل در ۱۰ طبقه شغلی دسته­‌بندی شده است. این طبقات شامل: مربی­گری، مشاوره رشد و استعدادیابی ورزشی، آموزش ورزش، رویدادهای ورزشی، مهندسی ورزش، طب ورزش، نرم­‌افزار و فناوری ورزشی، مدیریت ورزشی، رسانه‌های ورزشی و تفریحات ورزشی می‌باشند.
همچنین از میان این ۶۲ شغل دانش‌بنیان، مشاغلی از جمله: ناشر ورزشی، متخصص توسعه فرهنگی ورزشی، روزنامه‌­نگار ورزشی، تحلیل‌گر و مفسر ورزشی، استاد و عضو هیأت علمی به عنوان پنج عنوان شغل دارای کمترین میزان ظرفیت برای اشتغال‌­زایی و مشاغلی شامل: مشاور تغذیه ورزشی، مشاور ارزیابی رشد کودکان، متخصص ورزشی امراض پا، فیزیوتراپ و مربی باشگاه ورزشی به عنوان پنج شغل دارای بالاترین ظرفیت اشتغال‌­زایی، مورد ارزیابی قرار گرفته­‌اند.
یافته‌­های این پژوهش نشان می‌دهد: زمینه­‌های مثبتی همچون: توانایی تربیت نیروی انسانی دانش‌محور، حمایت‌های نهادی، انگیزه دانش‌محوری و ظرفیت‌­های پایتخت به عنوان زمینه‌­ها و پیشران‌های مثبت در جهت توسعه مشاغل و کسب و کارهای دانش­‌بنیان می‌­باشند. متأسفانه علی‌رغم وجود این پیشران‌ها، موانعی از جمله: ضعف در سیاست‌­های حمایتی، فضای کسب و کار نامناسب، شرایط مناسبت‌تر در خارج از کشور و خلاء‌های قانونی در مسیر توسعه مشاغل و کسب و کارهای دانش‌­بنیان ورزشی وجود دارد.
براساس یافته‌­های این طرح، راهبردهای توسعه مشاغل و کسب و کارهای دانش‌­بنیان ورزشی شامل هفت عامل: ارائه تسهیلات، حمایت از طریق صندوق‌­های نوآوری و شکوفایی، تشویق و ایجاد انگیزه، تربیت نیروی دانش‌محور، بازارسازی، وضع قوانین حمایتی و تقویت حرفه­‌ای و صنفی ارائه شده است. این یافته‌ها می­‌تواند به عنوان یک الگوی جامع و کاربردی جهت بهره‌­برداری بهینه از منابع انسانی دانشی و همچنین جهت توسعه مشاغل و کسب و کارهای دانش‌­بنیان ورزشی مورد استفاده قرار گیرد.