سرمربی تیم فوتبال استقلال می گوید که حضور در این تیم رویای کودکی او بوده
و او کار در استقلال را به دیگر تیمها ترجیح می دهد.

به گزارش خبرگزاری ورزش ایران(ایپنا)، علیرضا منصوریان در گفتگوی جالب درباره پیشنهاد
از لیگ دسته یک انگلیس صحبت کرده و اعلام کرده که اگر بخواهد می تواند حتی در نیم فصل
نیز می تواند به عنوان دستیار حضور بر روی نیمکت یک تیم انگلیسی را تجربه کند.
وی در این خصوص می گوید: من سال گذشته از لیگ برتر نه ولی از لیگ دسته اول انگلیس یک
پیشنهاد مربی گری داشتم اما صبر کردم در لیگ ایران کتک بخورم و بعدا به سراغ این پیشنهادها
خواهم رفت.
سرمربی حال حاضر آبی پوشان دست یافتن به رویای کودکی و البته تکامل در سرمربیگری را
دلیل ماندن در لیگ ایران و استقلال اعلام کرده که دست یابی به موفقیت با آبی های تهرانی
رویای او می باشد. در ایران ماندم تا مدیریت را یاد بگیرم و خودم را برای خروج از ایران
آماده کنم. همین الان برای دستیاری در لیگ یک انگلیس پیشنهاد دارم و می توانم نیم فصل
به یک تیم لیگ یکی انگلیس بروم ولی می خواهم در تیمی مانند استقلال که رویای بچگی من
بود به رویایی که در سر داشتم، برسم.
منصوریان همواره در سالهای گذشته نشان داده که مربی بلند پروازی است و البته با پتانسیلی
که در نفت تهران در اختیار داشت به تعدادی از اهداف بزرگ خود رسیده و شاید حضور در
لیگهای اروپایی موضوعی نیست که برای سرمربی جوان استقلال دور از دسترس باشد.
البته منصوریان در مصاحبه ای از یک نکته بازدارنده برای خروج از استقلال صحبت می کند.
وی می گوید: بی تعارف باید بگویم که همه رویاهای منصوریان را در نیمکت استقلال جستجو
می کنم به این دلیل که برای من نیمکت استقلال مانند نیمکت تیم ملی است.
نیمکت استقلال برای من در بسیاری معیارها با نیمکت تیم ملی هم طراز است که شاید دلیل
علاقه افراطی من به این تیم مربوط به دوران بازیگری من با پیراهن استقلال باشد. افتخاراتی
که در تیم ملی می توان به آن رسید را اگر در استقلال به آنها دست یابم امکان ندارد
تیم رویای بچگی ام را برای رسیدن به تیم ملی رها کنم البته اگر سرمربیگری تیم ملی یا
تیم لیگ یکی انگلیس یا بوندس لیگا ب آلمان به من پیشنهاد شود قطعا برای من کار کردن
در آنها بسیار با ارزش است اما باز هم فکر می کنم کار کردن در استقلال یک “خدا
پدرت را بیامرزد” هم آخرش دارد زیرا وقتی هواداران خوشحال به خانه می روند این
شانس را داریم که این جمله نصیب ما شود.